Kalbe Dokunan Hikayeler – Ümit Şit / 2023 Ocak / 122. Sayı

Pakistanlı Dr. İşân Hüseyni bir zamanlar yaptığı büyük hizmetlerden dolayı ödül almak için uluslararası bir konferansa davet edilmiş, hazırlanmış uçağa binmişti…

Ancak bindiği uçak havadayken yıldırım çarpması sonucu arızalanmış ve en yakın havaalanına inmek zorunda kalmıştı.

Bir sonraki uçak 16 saat sonra kalkacaktı. Sinirlendi ve “O toplantıya muhakkak yetişmem lazım. 16 saat bekleyemem” diye sinirlenerek bağırdı.

Görevliler gideceği şehrin araç ile 3-5 saat uzaklıkta olduğunu ve isterse araba kiralayarak gidebileceğini söylediler.

Dr. İşân Hüseyni araç kiralayarak hemen yola çıktı ama bu sefer de yolda şiddetli yağmurdan göz gözü görmez olmuş ve selden dolayı araç gidemez olmuştu.

Yol kenarında eski bir evin kapısını çalıp hızla içeri girdi. Yaşlı bir kadın içeride oturuyordu. Süratle yaklaşıp ona “Telefonu verir misin? Telefon etmem lazım!” dediğinde kadın tebessüm ederek dedi ki: “Görmüyor musun evladım ne telefonu. Burada ne telefon ne de elektrik var. Buyur az yemek ye çay iç ve dinlen. Sonra düşünürsün bu işleri.”

Dr. İşân Hüseyni, çaresiz, bu evde ısınarak yemek yedi ve çayını yudumlarken yaşlı kadın namaz kılıp uzun uzun dualar etti.

Dikkatle baktığında kadının bir beşiği salladığını ve beşikte çok küçük bir bebeğin hareketsiz yattığını gördü. Dayanamayıp sordu:

– Kimin bu bebek anacığım? Hayırdır..! Bu kadar uzun ağlayarak niçin dua ettin?

– Hem annesi hem de babasından yetim olan torunumdur. Ağır hastalığı var. Bölgedeki hiçbir doktor çaresini bulamadı. Dediler ki ‘İşan Hüseyni adlı bir doktor var, çaresi ondadır.’ Ancak çok uzakta olduğundan birkaç gündür Allah’a dua ediyorum ki Allah bu bebeğin işini kolaylaştırsın.

Doktor Hüseyni ağlayarak dedi ki: “Üzülme anacığım. Allah senin duanı kabul etti. Senin duan yıldırımlar çaktırıp uçağı yere indirdi. Seller akıttı ve sonunda beni size ulaştırdı. Dr. İşan Hüseyni benim…”